مهارتهای فــــــروش

1. با تشکیل جلسات گروهی درباره احساسات و هیجانات خود مانند شادی و غم، عشق و تنفر،  ترس و شجاعت و ... اطلاعات عینی تر پیدا کنیم.
2. هیجان ها را همانند میهمان خود عزیز بداریم ولی به ۀنها اجازه ندهیم هر کاری که دوست دارند انجام دهند.
3. سعی کنید بر هیجانات مثبت و مطلوب خود مانند شادی، عشق، همدلی و .. بیفزاییم.
4. به کودکان کمک کنیم تا لغات و عباراتی را که در برگیرنده هیجانات و احساسات می باشند بیاموزند و خود نیز بهتر احساسات خود را بیان کنیم.
5. جهت کسب شناخت بهتر، احساسات و هیجانات دیگران را که با آنها برخورد داریم و یا در خیابان می بینیم، به زبان آوریم.
6. از کودکان بخواهیم احساسات خود را نقاشد کنند.
7. ضمن به وجود آوردن محیطی امن و آرامش بخش، درباره احساسات به راحتی صحبت کنیم و صداقت هیجانی را از طریق عشق بدون قید و شرط  تشویق کنیم.
8. توجه داشته باشیم که هیجانات نمایان شده معمولا یک احساس ثانویه اند. مثلا وقتی با کارنامه خراب فرزندمان روبرو میشویم اول احساس نا امیدی میکنیم، سپس عصبلنی میشویم و یا وقتی ماشینی با سرعت جلو ما میپیچد، اول میترسیم سپس عصبانی میشویم.
9. هیجانات منفی ما از جمع شدن نیازهای هیجانی بر آورده نشده ما به وجود می آیند، پس بهتر است درباره هیجانات ظاهرا منفی مثل خشم ، گفتگو کنیم.
10. به جای نام گذاری افراد با صفات گوناگون (دست و پا چلفتی، دیوانه، رسو و ..) احساسات آنان را به زبان بیاوریم. "حالا احساس خجالت میکنی" ، "مثل اینکه خشمگینی"